Francesco Binfare

Francesco Binfaré werd in 1939 geboren in Milaan. Zijn artistieke opleiding kreeg hij onder leiding van zijn vader. Zin werk voor de meubelmaker Cassina begon toen hij zon 21 jaar was in 1960. De eerste werkzaamheden die haar daar verrichte waren met namen het onderzoeken van nieuwe technologieën waarna hij als assistent van Cesare Cassina zelf onderzoek deed naar nieuwe projecten en de realisaties van prototypes.

Van 1969 tot 1976 was Francesco directeur van het Centro Cesare Cassina, een werkplaats voor designresearch, gesponseerd door Cassina en C&B Italia (tegenwoordig B&B Italia. Samen met zijn team van experts en vakmannen hielp Francesco de onderzoeken voorbij het experimentele proces naar artistieke activiteiten. Innovatieve methodes voor het ondersteunen en verbeteren van individuele en collectieve werkprocessen hadden voornamelijk de aandacht in deze periode.

Na het overlijden van Cesare Cassina in 1979 werd Binfaré creatief directeur bij Cassina, deze positie bleef hij bekleden tot 1990.

Echter in 1980 opende Frecesco al zijn eigen design en communicatie centrum voor onderzoek en de promotie van projecten, enkele van deze projecten zijn: Wink door Toshiyuki Kita in 1980 en Feltri door Gaetano Pesce in 1987, deze werden later in productie genomen door Cassina. Enkele initiatieven die Francesco promootte zijn o.a. experimentele meubelontwikkeling door Bracciodi Ferro en het gebruikt van interactieve media in architectonische projecten.

Van 1982 tot 1985 werkt Francesco samen met de wereldberoemde high-end glasfabrikant Venini, waar het werkt aan een collectie van lichtgevende glazen objecten genaamd Il Cielo.

Sinds 1985 werk Francesco als gastspreker bij het Insituto Europeo di Design, the Royal College of Art en de Domus acediemie. Zijn jarenlange ervaring op het gebied van onderzoek leidde ertoe dat hij minder aandacht besteedde aan functionele kennisoverdracht maar juist meer aan het ontwikkelen van een creatieproces dat mensen naar elkaar toe trekt om zo iets moois te creëren.

In 1992, terwijl hij werkte aan zijn schilderijen die tentoon werden gesteld in de Galleria Milano werd Francesco gebeld door Massimo Morozzi om te ontwerpen voor Edra. De ontmoeting met Morozzi tekende het begin van een langdurige samenwerking die resulteerde in de ontwikkeling van kenmerkende banken zoals: Lhomme en La femme in 1993, Flap in 2000, Damier in 2001, Masso in 2003 en On the Rocks in 2004. Deze banken werden ontwikkeld om de interactie tussen mens en meubel te verhogen en kwam voort uit de eeuwige interesse van het menselijk gedrag.